Stilus Magistri
La spesa col virus
Poesia dedicata ai Volontari della consegna
lunedì 16 marzo 2020
9.08
Cento anni fa dal 1918 al 1920 mia nonna materna Rosinella mi ha raccontato, come altri antenati, il flagello dell'epidemia mondiale della "Spagnola": "tetùcce muròje a la Spagnòle: che nan scettélle jìnde a la carnère, u mettérene jìnd'a la gàvete de li pànne e u precàrene o Cambesànde", risparmiandolo dalle fosse comuni di 12 botole del carnaio, che ho recuperato dall'oblio alla memoria nel novembre del 1996 al tempo del Commissario Prefettizio, Dott. Giusepe Iaculli, con l'autorizzazione dell'Ufficiale Sanitario Dott. Sorrenti e del Pretore, Dott. Montedoro, al tempo del Custode del Cimitero Sabino Iannuzzi. Nella memoria storica della "fede che ammaestra i viventi nel silenzio degli estinti", vogliamo rievocare in dialetto, nella dignità della lingua del popolo del '900, un pensiero sulla epidemia del Coronoavirus del 2020, motivati dalla consegna dei Volontari con la mascherina della spesa e dei farmaci alle persone fragili e bisognose. La solidarietà nel rischio è una missione che da dignità a chi la fa e a chi la riceve. Abbiamo anche rievocato il proverbio degli starnuti, per educare all'igiene e per dare petali di sorriso umano, di cui abbiamo bisogno. Qualcuno si procura il lievito madre, "u crescénde", che si scambiavano di casa in casa per far lievitare gli impasti della farina in casa, che si sta riscoprendo.Motivato dal Presidente della Pro Loco Canosa, Elia Marro, da don Felice Bacco,direttore de "il Campanile", da Mariano Caputo, Savino Mazzarella e Bartolo Carbone, che assicurano l'informazione su Canosaweb, primo portale cittadino, abbiamo voluto scrivere questi versi, porgendoli alla Vostra lettura e condivisione. I primi versi rievocano il canto della "questua delle uova" della notte di Pasqua, nella tradizione popolare che in questo triste anno sarà vuoto nei riti della Settimana Santa.
La spàse cu virùs (La spesa col virus)
Jàlze, jàlze za' cummère,
mitte la spàse jìnd'o panère,
la Quaréseme jà malète
ma cònde a stè saziète.
Sòme la Pro Loco a tuzzelè,
purtème la spàse jòsce e crè
all'anziène dèbele a camenè.
Stàtte a càste e nan te mòve,
te purtème néu u saléute e d'òve,
cu sàule e péure se chiòve.
Nan de mòve da stu pìzze,
te purtème néu la salzìzze.
Accattème jàcque, pène e maccaréune,
jà Quaréseme, ma nan'àme stè desciéune,
te purtème marànge e do tacchecédde
e péure u dolce de la squarcédde,
la squarcédde cu celéppe e la ciucchelète
ca fànne piaciàre da quàne àme nète.
Tutte àme nète jìnd'a stu mùnne,
u dòice péure u maestre De Nunne,
"tutte u mùnne jè cume càste",
a cambè da séule nan avàste,
"sàzie mio corpe, cundénda mia famiglia",
nescéune stè scuscetète e càmbe da séule.
U dòce péure stu 'mbràstre de virùsse,
baste ca nan ce vasème mùsse e mùsse
e o poste da la mène ce dème u còre
e faciòme na preghìre o Segnòre.
De tutte u mùnne sòme paisène,
du Padre Etérne sòme crestiène,
sò tìmbe triste e ce vulòme cchiù bène
péure ca nan putòme darce la mène.
Baste ca tutte lassème u còre apìrte
e nan'achiùdene a Canàuse Gammapìrte,
ca andòche saléute a ce trèse e a ce jésse,
péure jòsce con'achiése la sanda Mésse.
Péure u Sìneche ò mannète u bànne
ca alla saléute nan besògne fè dànne,
ca nan besogna fè 'nzime rutenìdde
ca u coronavirus fèce macìdde
e dèce cchiù fastìdie o vecchiarìdde.
Ognè pajòse tène nu Sànde
ca prutégge tutte quànde,
cumbè Savòne,
du stè la mène de San Zavòne
ca prutégge li Canusòne,
cuma Fondélle,
du stè la Madonne de la Fònde
ca ci'ò salvète da pestilénze
cume stè scrìtte jìnde a la storie.
Ma stème attìnde a fè nu starnéute
che nan jésse proprie 'ndelenéute,
u pruvérbie dòce ca àma stè attìnde
a fè starnéute a cumbàgne e parìnde.
O pròme starnéute jà "crìsce sànde!"
ma stu diàvele de virus nan jà sànde.
O seconde starnéute "bona sòrte!",
ma jà mégghje ad achiéute la pòrte.
O terze starnéute, "sànda morte!",
adì, mu penzème a cambè fòrte
e se 'nzime cambème cchiù fòrte,
odà passè quésse jà l'affòrte!
Ó succìsse cchiù brutte,
ma pròprie cchiù brutte a li nonne nùste
ca poverìdde mangévene pène tùste,
quane stève la Guérre e la Spagnòle
pène e premedòle senza la scòle,
jòsce dànne curagge e fànne scòle.
E se a li pelméune pegghième paghéure ,
a li pelméune del la Térre penzème péure,
ca nan z'accapìzzene sti guastamìnde
che tànda sciénza amà stè cchiù attìnde.
Odà passè, quésse jà l'affòrte,
u dòce a Canàuse péure Gammacòrte,
àme cadéute e ce petòme jalzè,
senza paghéure ama camenè,
attène e figghje d'ogne etè.
U dòce a Canàuse Gammacòrte,
quére ca cònde e ca c'embòrte,
ja ca ce vulòme bène ad ognè pòrte,
péure quane la sciurnète jà stòrte
e poje o Segnòre preghème la sòrte.
Faciòme la spàse, purtème la spase,
paciénze, "#iorestoacasa",
péure u Pèpe se sénde 'ngabbiète,
ma Tivù e telefonino ce dànne fiète,
ce dànne la vàuce e u cumunchète.
Odà passè stu virùsse amère,
la vòte jà bélle, bòne e ovère
e la saléute jà tanda chère.
Benedìtte u Segnòre ca ce sénde,
se preghème cu còre e che la ménde.
Odà passè, .... je decésse Amménde!
Maestro Peppino Di Nunno
Dedicata ai Volontari che portano la spesa e i farmaci
La spàse cu virùs (La spesa col virus)
Jàlze, jàlze za' cummère,
mitte la spàse jìnd'o panère,
la Quaréseme jà malète
ma cònde a stè saziète.
Sòme la Pro Loco a tuzzelè,
purtème la spàse jòsce e crè
all'anziène dèbele a camenè.
Stàtte a càste e nan te mòve,
te purtème néu u saléute e d'òve,
cu sàule e péure se chiòve.
Nan de mòve da stu pìzze,
te purtème néu la salzìzze.
Accattème jàcque, pène e maccaréune,
jà Quaréseme, ma nan'àme stè desciéune,
te purtème marànge e do tacchecédde
e péure u dolce de la squarcédde,
la squarcédde cu celéppe e la ciucchelète
ca fànne piaciàre da quàne àme nète.
Tutte àme nète jìnd'a stu mùnne,
u dòice péure u maestre De Nunne,
"tutte u mùnne jè cume càste",
a cambè da séule nan avàste,
"sàzie mio corpe, cundénda mia famiglia",
nescéune stè scuscetète e càmbe da séule.
U dòce péure stu 'mbràstre de virùsse,
baste ca nan ce vasème mùsse e mùsse
e o poste da la mène ce dème u còre
e faciòme na preghìre o Segnòre.
De tutte u mùnne sòme paisène,
du Padre Etérne sòme crestiène,
sò tìmbe triste e ce vulòme cchiù bène
péure ca nan putòme darce la mène.
Baste ca tutte lassème u còre apìrte
e nan'achiùdene a Canàuse Gammapìrte,
ca andòche saléute a ce trèse e a ce jésse,
péure jòsce con'achiése la sanda Mésse.
Péure u Sìneche ò mannète u bànne
ca alla saléute nan besògne fè dànne,
ca nan besogna fè 'nzime rutenìdde
ca u coronavirus fèce macìdde
e dèce cchiù fastìdie o vecchiarìdde.
Ognè pajòse tène nu Sànde
ca prutégge tutte quànde,
cumbè Savòne,
du stè la mène de San Zavòne
ca prutégge li Canusòne,
cuma Fondélle,
du stè la Madonne de la Fònde
ca ci'ò salvète da pestilénze
cume stè scrìtte jìnde a la storie.
Ma stème attìnde a fè nu starnéute
che nan jésse proprie 'ndelenéute,
u pruvérbie dòce ca àma stè attìnde
a fè starnéute a cumbàgne e parìnde.
O pròme starnéute jà "crìsce sànde!"
ma stu diàvele de virus nan jà sànde.
O seconde starnéute "bona sòrte!",
ma jà mégghje ad achiéute la pòrte.
O terze starnéute, "sànda morte!",
adì, mu penzème a cambè fòrte
e se 'nzime cambème cchiù fòrte,
odà passè quésse jà l'affòrte!
Ó succìsse cchiù brutte,
ma pròprie cchiù brutte a li nonne nùste
ca poverìdde mangévene pène tùste,
quane stève la Guérre e la Spagnòle
pène e premedòle senza la scòle,
jòsce dànne curagge e fànne scòle.
E se a li pelméune pegghième paghéure ,
a li pelméune del la Térre penzème péure,
ca nan z'accapìzzene sti guastamìnde
che tànda sciénza amà stè cchiù attìnde.
Odà passè, quésse jà l'affòrte,
u dòce a Canàuse péure Gammacòrte,
àme cadéute e ce petòme jalzè,
senza paghéure ama camenè,
attène e figghje d'ogne etè.
U dòce a Canàuse Gammacòrte,
quére ca cònde e ca c'embòrte,
ja ca ce vulòme bène ad ognè pòrte,
péure quane la sciurnète jà stòrte
e poje o Segnòre preghème la sòrte.
Faciòme la spàse, purtème la spase,
paciénze, "#iorestoacasa",
péure u Pèpe se sénde 'ngabbiète,
ma Tivù e telefonino ce dànne fiète,
ce dànne la vàuce e u cumunchète.
Odà passè stu virùsse amère,
la vòte jà bélle, bòne e ovère
e la saléute jà tanda chère.
Benedìtte u Segnòre ca ce sénde,
se preghème cu còre e che la ménde.
Odà passè, .... je decésse Amménde!
Maestro Peppino Di Nunno
Dedicata ai Volontari che portano la spesa e i farmaci